چین * پکن * شهر ممنوعه *

شهر ممنوعه یکی از بزرگترین عمارتهای معماری جهان محسوب می شود و در آن شش قصر بزرگ چند سالن مراسم و تعداد بسیاری مجسمه وجود دارد .برای بازدید از این مجموعه حداقل نصف روز لازم است و هر روز بین ساعت 8:30 تا 16:30 می توانید برای بازدید مراجعه کنید. موزه گنجینه سلطنتی هم در یکی از عمارت ها وقع است که ساعت 15:00 تعطیل می شود.

شهر ممنوعه سال1987 میلادی در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است و در مرکز شهر بیجینگ واقع بوده و کاخ امپراتوری دو سلسله "مینگ " و "چینگ " چین است . 24 امپراتور در این ناحیه اقامت و زمانداری کرده اند.

این شهر در سال 1406 ساخته شد و ساخت آن 14 سال طول کشید و بارها مورد تعمیر و تجدید ساخت قرار گرفت. اما ساختار اصلی آن حفظ شده است. مساحت شهر ممنوعه 720 هزار متر مربع و دارای بیش از 9000 اتاق با مساحت کل معماری در حدود150 هزار متر مربع است و در جهان بزرگترین و کاملترین مجموعه معماری چوبی باستانی محسوب می شود.

دور شهر ممنوعه را دیواری بلند و ضخیم به طول سه کیلومتر در بر گرفته و در بیرون آن کانالی با عرض 52 متر در اطراف شهر به چشم می خورد. در واقع شهر دارای استحکامات سخت و محکم در داخل است. در جنوب آن دو میدان بزرگ وجود دارد و در درون آن حیاطها و قصر های بلندی ساخته گردیده است. قصر " تای خه " یکی از سه قصر بزرگ است .

این قصر, قصر بر پایی فعالیتهای مهم از جمله نشست امپراتور بر تخت ، مراسم روز تولد امپراتوران ، جشن ها و مراسم لشگرکشی است. این قصر بر روی سکوی سنگی مرمری سفید به بلندای دو متر ساخته شده و بلندای قصر بیش از 35 متر و عرض آن 63 متر است وپرعظمت ترین و بزرگترین قصر چوبی چین به شمار می آید قصر "تای خه " قصر طلایی نامیده می شود .

* معبد آسمانی *‌چین *

معبد آسمانی بزرگ ترین و کامل ترین قربانگان باستانی در چین به حساب می آید. پادشاهان سلسله های مینگ و چینگ ( از سال 1368تا سال 1911) هر سال در این معبد مراسم پرشکوهی برای آسمان و برکت محصولات فراوان بر پا کرده اند . شاه در چین فرزند آسمان نامیده می شده و با این هویت کشور را حکمفرمایی می کرده است . لذا برگزاری مراسم قربانی آسمان اختیار خاص شاه بوده است .

معبد آسمانی در جنوب شهر ممنوعه قرار دارد و مساحت آن 4 برابر شهر ممنوعه است . جنوبی ترین دیوار معبد آسمانی چهار گوشه ؛ نشانه زمین و شمال ترین ضلع دیوار نیم دایره نشانه آسمان است . این طراحی از ایده باستانی چین درباره آسمان گرد و زمین چهار گوشه سر چشمه گرفته است .معبد آسمانی به معبد داخلی و خارجی تقسیم می شود و دو دیوار گرد دوردور آن را فرا گرفته است . ساختمانهای اصلی در یک خط از جنوب تا شما معبد داخلی آرایش یافته است که شامل یوان چیو ؛ "خوان چون یو" و سالن" چی نیان" می باشد ." یوان چیو" یک سکوی سنگی دارای سه طبقه است ؛ قطعات سنگهای پله ای و نرده ها همگی با عدد 9در9 نصب شده است . زایراعدد 9 نماد آسمان ها می باشد سکوی" یوان چیو" محل اصلی برای نیایش آسمانی است .

"خوان چون یو" سالن بزرگ دوار با ترکیبات چوبی است و از دیدنی های شگفت آور این قسمت ؛ شنیدن انعکاس صدای از دیوار سنگی است . اگر دو نفر جداگانه در دو طرف دیوار شرقی و غربی بایستند و به طرف شمال چهره به دیوار صحبت کنند؛ امواج صدای آنان به وضوح و دایما به گوش طرف مقابل می رسد . گویی یکدیگر تلفنی گفتگو می کنند . سالن "چی نیان" با شکوه ترین ساختمان معبد آسمانی است و ارتفاع آن 38متر و قطرآن 32ممیز 72متر است و بر پایه سنگی دوار قرار دارد . پادشاهان هر سال در این سالن مراسم برکت محصولات فراوان را برگزار می کردند.

سال 1998معبد آسمانی در فهرست میراث جهانی به ثبت رسید . کمیته میراث جهانی معبد آسمانی را این طور معرفی کرده است که معبد آسمانی بعنوان بزرگ ترین مجمع ساختمان های باستانی چین برای برگزاری مراسم قربانی با طراحی و ترکیب ؛ تزیینات ساختمانی بی نظیر و زیبا از شهرت جهانی برخوردار است ، معبد آسمانی نه تنها در تاریخ معماری چین دارای جایگاه مهمی است بلکه میراث گرانبهای هنری معماری جهان محسوب می شود .

غار سنگی یون گان* چین *

غار سنگی یون گان در جنوب کوه " او جو" 16 کیلومتری غرب شهر داتون استان شان سی در شمال چین قرار دارد. این غار در کوه ایجاد شده از شرق تا غرب یک کیلومتر است بسیار با عظمت و پر ابهت و پر مضمون است . اکنون در این منطقه 45 غار موجود است و دارای 252 جای مجسمه در داخل سنگ و 51 هزار مجسمه سنگی است که بزرگرین ان 17 متر و کوچک ترین ان تنها چند سانتی متر است.

                      

این غارها با مجموعه غارهای دون خوان گان سو و غار سنگی لون مون حه نان سه مجموعه غارهای سنگی بزرگ چین نامیده می شود و نیز یکی از گجینه های هنر حکاکی سنگی در جهان است.

غارهای سنگی یون گان واقع در شهرداتون استان شان سی هنر برجسته سنگی دین بودا را در قرن پنجم تا قرن ششم میلادی نمایندگی می کند. در این میان غار پنجم به لحاظ طراحی دارای وحدت است و اثری  برجسته در دوران اولین شکوفایی هنر بودایی چین است .